|
Samborowo to największa wieś Gminy Ostróda, prężny
ośrodek produkcyjno – usługowy, który stopniowo
zatraca pierwotny, rolniczy charakter. Burzliwe
losy oraz intensywny rozwój, po II Wojnie
Światowej sprawiły, że znaczny odsetek mieszkańców
stanowi ludność napływowa. Wynikiem powyższego
faktu jest rozmycie tradycyjnych form relacji
sąsiedzkich, powszechnych dla mniejszych ośrodków
wiejskich. Mieszkańcy Samborowa podejmują jednak
chętnie inicjatywy stymulowane czynnikiem
zewnętrznym, dlatego też niezwykle ważne jest
sprawne funkcjonowanie instytucji i organizacji
działających na rzecz aktywizacji środowisk
lokalnych (Gminny Ośrodek Kultury, Ochotnicza
Straż Pożarna, GKS Drwęca Samborowo itp.).
Historia
Wieś ma
pochodzenie staropruskie. Sołtys otrzymał 6 radeł
pruskich w 1351 roku, a Prusowi
Wiltucie nadano prawa
kolekcyjne na 11
radeł. W 1419 roku komtur ostródzki nadał
niejakiemu Michałowi 3 radła pruskie z prawem
wolnego połowu ryb na rzece Drwęcy. W latach
1437-1438 pruska wieś Samborowo liczyła 53 radła.
Czynsz dla Zakonu wyniósł wówczas 20 szelągów od
każdego radła. W 1498 listonosz Stenzel za wierną
służbę otrzymał dwa radła pruskie. W 1540 poza
sołtysem, karczmarzem, rybakiem i pszczelarzem
mieszkali we wsi wolni Prusowie. W latach
1548-1549 wieś należała do wolnych wsi książęcych.
Jedenaście radeł należało do dwóch wolnych
kmieci, sześć włók do
sołtysa, a 26 radeł do chłopów (po dwa radła). W
1565 roku książę Albrecht nadał staroście
ostródzkiemu pułkownikowi Wolfowi von
Kreyzenowi za zasługi
oddane elektorowi puszczę na północ od Samborowa.
W 1584 wieś liczyła 47 radeł, którymi władali
wolni pruscy o niemieckich nazwiskach jak: Schulz,
Lange, ale i nazwiskach polskich jak
Kassubek,
Jakubi, Gnat. W 1590
roku Samborowo obsługiwał pastor ze Smykowa. W
1621 roku wieś liczyła 47 radeł, a mieszkańcami w
przeważającej ilości była ludność polska. Po
pierwszej wojnie szwedzkiej było jeszcze dziewięć
gospodarstw dziedzicznych. W 1789 r. wieś
królewska liczyła ona 29 dymów. Natomiast w 1861
r. wieś liczyła 519 mieszkańców i uprawiała 3.910
mórg ziemi. W owych
czasach we wsi znajdował się tartak, mleczarnia,
oberża, stacja kolejowa. Obok sześciu chłopów
szarwarkowych mieszkało tu trzech rybaków,
czterech robotników tartacznych i dwóch komorników
W 1910 r. wieś liczyła 529 osób, w tym 195
narodowości polskiej. W 1939 roku W Samborowie
mieszkało 906 osób. W 1942 r. wieś gospodarowała
na
1380 hektarach. Do
istniejących zakładów doszły: młyn zbożowy, straż
pożarna, kościół, mleczarnia z serownią oraz
posterunek policji. Po II wojnie światowej wieś
szybko się odradzała i przez szereg lat była
siedzibą gminy. Powstały tez nowe zakłady pracy,
jak ubojnia drobiu czy elewatory zbożowe. W latach
1975-1998 miejscowość należała do województwa
olsztyńskiego, a po reformie administracyjnej
została włączona do województwa
warmińsko-mazurskiego. W Gminie Ostróda Samborowo
jest największą i najszybciej rozwijającą się
wsią.
Funkcje, jakie
pełni wieś
Samborowo to
wieś o charakterze mieszkalnym, ze względu na
swoje atrakcyjne położenie i dogodne połączenia
komunikacyjne zatraca cechy tradycyjnej osady
wiejskiej, a staje się prężnym ośrodkiem
produkcyjno-usługowym. Jest jednym z 34 sołectw ma
terenie Gminy Wiejskiej Ostróda. Miejscowości
wchodzące w skład sołectwa to
Czyżówka, Samborowo,
Samborówko, Zabłocie – 1504 mieszkańców.
Ograniczeniami
dla rozwoju niektórych funkcji gospodarczych
miejscowości są tereny wrażliwe na antropopresję.
Dokument warunkujący prawny rozwój wsi, miejscowy
planu zagospodarowania przestrzennego, przewiduje
Samborowo pod zabudowę mieszkalną, usługi sportowe
i usługi rzemieślnicze. Oferta inwestycyjno –
promocyjna wypracowana na potrzeby samorządu
przewiduje do zagospodarowania 67 działek o
łącznej powierzchni
13,17 hektara.
W 2004 roku
Samborowo zamieszkiwało 1393 osób (9 na pobyt
czasowy). W 2005 roku liczba ta wzrosła do 1399
osób (14 na pobyt czasowy).
Źródło:
www.gminaostroda.pl
|
|